Φίλπον

Συγγραφέας: Στάθης Ευσταθιάδης

 

Υπόθεση

Ο Φίλπον, πριν από το Ξεριζωμό βρίσκεται στις μεγάλες χαρές του. Παντρεύει το μοναχογιό του. Είναι “πάτερ φαμίλιας” της πιο κλασικής μορφής. Διαλέγει ο ίδιος τη νύφη του, ενώ ο μονάκριβος γιος του άλλη αγαπά. Με την αποκάλυψη του μυστικού ο γάμος διαλύεται. Τότε ακριβώς φτάνει και το μήνυμα του ξεριζωμού.

Με την αντίθεση πατέρα και γιου, η αυστηρότητα αρχών και αντιλήψεων δημιουργεί δραματικές συγκρούσεις. Η οικογένεια διαλύεται. Ο αρχηγός της γίνεται πρόσωπο τραγικό μετά το χαμό της γυναίκας του και την εξαφάνιση του γιου του.

Ο αυστηρών αρχών οικογενειάρχης που ήταν αληθινός άρχοντας σ΄ ένα χωριό του Πόντου, τώρα γυροφέρνει σε περιοχές τις Ελλάδας ζητιάνος, αναζητώντας χωρίς ελπίδα το παιδί του. Αισθάνεται τύψεις για τη σκληρή, στο παρελθόν, συμπεριφορά του προς το σπλάχνο του.

Ο άλλοτε αγέρωχος άρχοντας του χωριού, τώρα κάνει αυτοέλεγχο και δοκιμάζει βαθύ πόνο. Κινούμενος μέσα στο σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον, εκθέτει έτσι τον εαυτό του, ώστε ο αντικειμενικός καυστικός έλεγχος προσώπων και πραγμάτων να γίνεται με τρόπο έμμεσο.

Η ηρωική μορφή του Φίλπου, που συμβολίζει τον ταλαιπωρημένο πρόσφυγα Πόντιο, παραδίνει το πνεύμα σε ώρα χαρμόσυνη, τη στιγμή της συνάντησης με το γιο του.

 

Παραγωγή

Ο “Φίλπον” ήταν ένα έργο που παίχτηκε σε αρκετά μέρη. Συγκεκριμένα παρουσιάστηκε στην Αυστρία στις 28-4-2002, στη Χρυσούπολη στις 4-12-2002, στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2003, καθώς και στη Δράμα. Η σκηνοθεσία ήταν του Θεόδωρου Διαμαντίδη, ενώ χρέη υποβολέα είχε αναλάβει η Ευτυχία Νικηφορίδου. Τα κοστούμια ήταν της Μαρίας Διαμαντίδου. Το φωτισμό της παράστασης είχε αναλάβει ο Σωτήρης Μαρμαλίδης.

 

Διανομή ρόλων

 

• Φίλπον - Στάθης Παπαδόπυλος
• Μωρέσα - Γεωργία Σιδερίδου
• Ζωγράφα - Έλλη Μιχαηλίδου
• Παντσούλης - Πόλιος Ππαγιαννίδης
• Αδάμ - Αδάμ Αποστολίδης
• Πανίκας - Παναγιώτης Ιωαννίδης
• Χοβαρδάς - Νίκος Χριστοδουλίδης